مشابه مواد ناخالص که داربست در کرج محلول‌های آب با روش‌های اختلاط مناسب تهیه می‌شوند، سلول‌ها و مولکول‌های زیستی (FGF-2) در محلول‌های بافر معلق شدند تا (i) سلول‌ها در یک زیرسیستم روغن در آب و (ii) FGF- به دست آید. 2 در فاز حلال بافر 25. این توزیع مرتب شده (i) و (ii) سپس تحت یک روش انجماد فوری توسط نیتروژن مایع قرار گرفت تا قالب یخی تشکیل شود و از انتقال جرم بالقوه در حالت ناپایدار و یک نتیجه نامطلوب از اختلاط (i) و (ii) جلوگیری شود. ). پس از تهیه الگوی یخی، مرحله دوم و نهایی ساخت، تصعید و رسوب پلی پی زایللن برای به دست آوردن داربست متخلخل نهایی متشکل از ماتریس متخلخل پلی پی زایللن با سلول های hASCs از پیش بارگذاری شده و بیومولکول های زیستی FGF-2 بود. همان مکان های مرتب شده ساخت یک فرآیند وابسته به زمان برای تولید حجم متناسبی از محصول داربست است و 60 دقیقه برای نمونه‌ای به اندازه 5 سانتی‌متر مکعب نیاز دارد و از نظر تئوری، اندازه ماژول داربست ساخته‌شده به قالب‌های یخی محدود می‌شود که می‌تواند توسط موجود تولید شود. تکنیک‌ها، و می‌توانند بر اساس کنترل مرحله‌ای و زمان‌بندی فرآیندهای تصعید و رسوب‌گذاری درگیر تنظیم شوند. با ویژگی‌های مکانیکی قابل تنظیم برای ساخت ماژول‌های داربست25، ویژگی‌های ثابتی از جمله ~35.7 ± 8.2μm در اندازه منافذ، 63.4% ± 6.3 تخلخل و 150 ± 21.5 kPa در مطالعات فعلی یانگ مورد استفاده قرار گرفت. برای اطمینان از زنده ماندن سلول برای نمونه های مملو از سلول، غوطه ور کردن نمونه ها در محیط کشت بلافاصله پس از بازیابی نمونه ها از محفظه رسوب انجام شد. سلول های موضعی در سیستم روغن در آب آماده شده در محلول بافر در شکل 1c نشان داده شده است. زنده بودن این سلول ها پس از فرآیند رسوب بخار در ماژول های ساخته شده توسط خصوصیات ترکیبی با استفاده از رنگ آمیزی LIVE/DEAD، برچسب زدن فلورسانس، و تصاویر گرفته شده توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، همانطور که در شکل 1d-f نشان داده شده است، تایید شد. بر اساس نتایج کشف شده قبلی، انتظار می رفت که روغن از سیستم داربست حذف شود. نرخ کلی بیش از 80 درصد سلول‌های زنده بر اساس مقایسه سیگنال‌های زنده/مرده، از جمله 98.2 درصد سلول‌های زنده در سوسپانسیون روغن در آب، 96.1 درصد پس از انجماد در قالب‌های یخ، و 80.8 درصد پس از ساخت در قالب تخمین زده شد. سازه های داربست نهایی داده های اضافی برای تجزیه و تحلیل زنده ماندن سلول نیز در شکل تکمیلی 1 گنجانده شده است. انتظار می رود قابلیت حیات و سازگاری سلول با استفاده از فرآیند ساخت و داربست پلی پی- زایللن (و مشتقات) به انواع مختلف سلول و سیستم سلول های بنیادی قابل گسترش باشد. مواد بر اساس مطالعات سازگاری گزارش شده در جاهای دیگر

تعدیل عملکردهای بیولوژیکی و فعالیتهای هدایت سلولی داربست در کردان

سوال مهم این بود که آیا عملکردهای داربست مدوله شده و مرتب شده را می توان با زنده ماندن سلول، اتصال سلول های در حال رشد و تکثیر سلولی هدایت شده با توجه به FGF-2 اجرا کرد. پاسخ به این سؤالات با کشت داربست های از پیش بارگذاری شده در شرایط مناسب تأیید شد. همانطور که در شکل 2a نشان داده شد، تکثیر القا شده hASCها از نظر توانایی رشد آنها در روزهای 1 و 4 مورد ارزیابی قرار گرفت و با آزمایش کنترل مقایسه شد، که در آن سلول‌های از پیش بارگذاری شده بدون پروتئین‌های فاکتور رشد مرکب کشت داده شدند. خصوصیات SEM افزایش خوشه‌های سلولی را در روز چهارم شناسایی کرد، که چسبندگی، گسترش و رشد hASCها را بر روی ساختارهای متخلخل نشان داد. علاوه بر این، پروپیدیوم یدید برای رنگ‌آمیزی هسته سلول و Alexa Fluor™ 488 فالویدین برای رنگ‌آمیزی رشته‌های اکتین و میکروسکوپ فلورسانس برای مشخص کردن فعالیت‌های رشد hASCهای رنگ‌آمیزی در سیستم‌های پلیمری ترکیبی FGF-2 استفاده شد. شرایط تعداد سلول و توزیع تصاویر فلورسانس به‌دست‌آمده نتایج قابل مقایسه را از نظر رشد سلولی با تفاوت‌های جزئی در تعداد سلول نشان می‌دهند و سلول‌هایی با توزیع خوب در همه گروه‌های نمونه مورد مطالعه کشف شدند. نتایج همچنین نشان‌دهنده توزیع و گنجاندن همگن hASCها با روش ساخت پیشنهادی در روز اول بود، اما هیچ فعالیت تکثیر یافت نشد. در مقابل، فعالیت‌های رشد سلولی در روز 4 تکثیر پیش‌بینی‌شده را نشان داد، و تعداد سلول‌های همگن پخش‌شده در گروه ترکیب‌شده FGF-2 در مقایسه با گروه بدون FGF-2 به‌شدت افزایش یافت. آزمایش ها و خصوصیات جداگانه با استفاده از روش MTT (3-(4،5-دی متیل تیازول-2-ایل)-2،5-دی فنیل تترازولیوم بروماید) علاوه بر این نتایج از نظر آماری معنی دار و ثابتی را نشان داد نصب داربست.